حریق یک فروشگاه فرش در مرکز شهر مشهد اطفا شد (۷ خرداد ۱۴۰۳) شناسایی و جذب کودکان بازمانده از تحصیل و مجازات والدین متخلف دامپزشک شکارچی که فرمانده یگان حفاظت محیط زیست شد دادستان جوانی که با حقوق خودش زندانی آزاد می‌کند احکام جدید متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان چه زمانی صادر می‌شود؟ | تاریخ واریز مابه‌التفاوت حقوق مشخص شد چرا هزینه‌های درمانی بازنشستگان با تاخیر پرداخت می‌شود؟ + پاسخ بیمه آتیه‌سازان همدستی برادارن مینا برای قتل دلخراش مرد مورد علاقه خواهرشان اعطای وام بانکی به بازنشستگان کشوری با بازپرداخت ۵ ساله + جزئیات افزایش قربانیان قارچ‌های سمی و راه‌های تشخیص| چرا نباید قارچ فله بخریم؟ بیماری‌های پوستی و انواع عفونت ارمغان استخرهای آلوده برای شما انفجار منزل مسکونی در خیابان اندیشه| آتش نشانان چهار محبوس را نجات دادند (۷ خرداد ۱۴۰۳) هشدار مدیریت بحران درباره احتمال وزش باد‬ شدید در تهران (۷ خرداد ۱۴۰۳) علت عجیب افزایش و تشدید سردردهای میگرنی که تا الان نمی‌دانستید وقتی قشربندی اجتماعی متأثر از فضای مجازی می‌شود مصرف دخانیات سالانه جان ۵۰ هزار نفر را در ایران می‌گیرد نجات چهار شهروند از حریق منزل مسکونی در خیابان فلسطین+تصاویر (۷ خرداد ۱۴۰۳) ویدئو | درگیری در بیمارستان خاتم‌الانبیا(ص) زاهدان
سرخط خبرها

نگذارید تنهایی به روزمرگی بگذرد

  • کد خبر: ۸۲۸۵۴
  • ۲۲ دی ۱۴۰۰ - ۱۴:۲۶
نگذارید تنهایی به روزمرگی بگذرد
تنهایی احساس غریبی است که مانند یک غبار دور آدم‌ها را می‌گیرد و آن‌ها را از آدم‌های دیگر جدا می‌کند.

تکتم جاوید | شهرآرانیوز؛ «همیشه با هم می‌رفتیم، آرایشگاه را هم. یا من وقت می‌گرفتم یا او. قرار بود بعد از ماه صفر بروند خانه خودشان. هنوز کلی خرید و کار باقی مانده‌بود که کرونا گرفت. از بدترشدن علائم تا بدحالی و فوتش ۲ هفته نشد. تا آمدیم به خودمان بیاییم تمام کرد. خواهر جوان و زیبایم رفت و مرا تنها گذاشت.»

«من بودم و یک مادر پیر. سال‌های سال بعد از سکته مغزی و از کار افتادن پاهایش خودم مراقبش بودم. ازدواج نکردم که تا آخر عمرم کنارش بمانم، ولی فکر نمی‌کردم مرا تنها بگذارد. می‌دانم که من برایش کرونا بردم از محل کارم، و خودم را نمی‌بخشم، اما حالا شب‌ها سخت می‌خوابم. گاهی اصلا خواب ندارم تا روشن شدن هوا. احساس تنهایی می‌کنم، خیلی.»

کسی چه می‌داند چند نفر در این دوران کرونایی تنها شدند یا با احساس تنهایی روبه‌رو شدند؟ خیلی‌ها. خیلی بیش از تعداد آدم‌هایی که هرسال تنها می‌شدند، و تنهایی احساس غریبی است که مانند یک غبار دور آدم‌ها را می‌گیرد و آن‌ها را از آدم‌های دیگر جدا می‌کند. آن‌ها که بیرون از غبارند و هوا را تنفس می‌کنند چه می‌دانند از سختی زنده‌ماندن در آن فضا؟

اگر حس تنهاییِ از دست دادن ناگهانی یک عزیز را تجربه کرده‌اید یا در اطرافیانتان می‌شناسید، می‌دانید که هم گفتن از چنین حالی دشوار است هم همدلی کردن. برای همدلی و تفاوت آن با هم‌دردی زمان دیگری سخن خواهیم گفت، اما امروز روی صحبتم با داغ‌دیده‌ها و تنها شده‌هاست.

از روز‌های سوگ که بگذریم، اوقات پس از آن با حالتی دورانی بین گریه و زاری و احساس شدید تنهایی متغیر است. تفاوت چندانی ندارد که متوفی وابسته خونی باشد یا غیرخونی. همین که صمیمیت را با او تجربه کرده باشیم، نبودنش احساس تنهایی شدیدی در ما ایجاد خواهدکرد.

تجربه مداوم احساس تنهایی ویران‌کننده روان آدمی است که اجتماعی است و در اجتماع رشد می‌کند. ممکن است به‌تدریج حس درک نشدن از سوی دیگران باعث شود از آن‌ها فاصله بگیرید و به‌اصطلاح در پیله خود فروبروید درحالی‌که این روش آسیب‌زا خواهد شد. آسیب‌های جدی در حد ابتلا به اختلا‌لات روانی جدی مانند افسردگی. به آن مشکلات جدی کاری ندارم، زیرا تنها راه‌حلش درمان با کمک روان‌شناس است.

باید ارتباطات و تعاملات اجتماعی را افزایش بدهید البته با کسانی که در گذشته هم با آن‌ها حس بهتری داشته‌اید، نه‌فقط برای پرکردن ساعت‌های تنهایی، بلکه برای آرامش روح، تسکین غم‌ها و پرکردن اوقاتی که به فکرکردن به عزیزتان می‌گذرد.

شاید داشتن یک خواهر همراه و صمیمی تا امروز باعث می‌شد همیشه از دوستانتان فاصله بگیرید. حالا زمان خوبی برای محکم‌شدن دوستی‌هاست. خطر ناامیدی هم به‌شدت شما را تهدید می‌کند. پس خیلی زود برای زندگی جدید برنامه بریزید، بر اساس آن رفتار کنید و نگذارید روز‌های غم‌انگیز به روزمرگی بگذرند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->